literature

Ant-ragedy Pt 2

Deviation Actions

ThePookaWay's avatar
By
Published:
587 Views

Literature Text

Αυτό ήταν ένα κακό, πολύ κακό νέο και για τους δυο τους: Για τον Χέρμπερτ, επειδή το οργανικό γάλα αφίδας ανακατεμένο με λίγους κόκκους άσπρης σκόνης - την οποία αγόραζε από τα πιο ύποπτα υποκείμενα της Μυρμηγκότρυπας – δημιουργούσε ένα απίστευτα δυνατό μείγμα, το οποίο ήταν απαραίτητο για την εκπλήρωση των καθηκόντων του ως ευνοούμενου της Βασίλισσας. Μόνο έτσι μπορούσε να ανέβει πάνω Της, να βρει το δρόμο για τη βασιλική Της τρύπα και να Την σφυροκοπήσει ανελέητα, όσο ανελέητα, δηλαδή, μπορεί να σφυροκοπήσει κάποιος ένα πλάσμα δέκα φορές μεγαλύτερό του σε όγκο. Επίσης, μόνο έτσι δε λιποθυμούσε από φόβο, τρομο και αηδία κάθε φορά που αντίκρυζε τη Μεγαλειότητά Της. Χωρίς το μείγμα αυτό, ο Χέρμπερτ ήταν χαμένος από χέρι: θα αδυνατούσε να φέρει εις πέρας το έργο του, θα έχανε την εύνοια της Βασίλισσας και θα υποβιβαζόταν ξανά στη θέση του εργάτη, στερούμενος όλων των προνομίων του: το προσωπικό του απόθεμα φαγητού, την περιποίηση από ανήλικες εργάτριες και, φυσικά, τη δυνατότητά του να αγοράζει τους κόκκους της θαυματουργής άσπρης σκόνης.

Ο Χιούμπερτ, από την άλλη, δε φοβόταν για την άσπρη σκόνη, αφενός γιατί δεν ήξερε καν τι ήταν, αφετέρου γιατί δεν είχε την παραμικρή ιδέα για τα σκατά στα οποία ήταν χωμένος ο φίλος του. Ο Χιούμπερτ ανησυχούσε για τη ζωή και την ασφάλεια του βοσκού των αφίδων. Ή, μάλλον, της βοσκού, για να ακριβολογούμε.
Την έλεγαν Λόρι και ήταν η πιο όμορφη, έξυπνη και καλόκαρδη μυρμηγκίνα της Μυρμηγκότρυπας. Είχαν γνωριστεί πριν έξι μήνες στον κινηματογράφο, στην πρεμιέρα της ταινίας “Hole-a-Blanca”. Κοιτάχτηκαν ταυτόχρονα όταν ο Humphrey Antart αντάμωσε ξανά μετά από χρόνια την παλιά του αγάπη, την οποία υποδυόταν η Ingrid Bergant, και, στην τελευταία σκηνή, αυτή του δακρύβρεχτου αποχαιρετισμού, το πρώτο δεξί ποδαράκι του Χιούμπερτ σκούπισε τρυφερά το δάκρυ που κυλούσε στο μάγουλο της Λόρι, ενώ το δεύτερο δεξί του ποδαράκι έπιανε δειλά το πρώτο δεξί δικό της. Κι από τότε ήταν αχώριστοι.

“Σκατά, η Λόρι!”, ψέλλισε σαν χαμένος ο Χιούμπερτ κι άρχισε να τρέχει προς την έξοδο μανιασμένα.
“Περίμενε! Πού πας;” φώναξε κι ο Χέρμπερτ, τρέχοντας κι αυτός πίσω από το φίλο του με όλη του τη δύναμη. Φυσικά δεν κατάφερε να τον φτάσει, γιατί ο Χιούμπερτ, δουλεύοντας όλη του ζωή εργάτης, ήταν τρομερά δυνατός και γρήγορος, ενώ ο Χέρμπερτ, που ξόδευε όλη του την ενέργεια πάνω στη Βασίλισσα και πίνοντας το μαγικό του μείγμα, έμοιαζε με απολειφάδι, παρά την κομψότητά του.
Ο Χιούμπερτ δεν σταμάτησε να του απαντήσει, ωστόσο ο Χέρμπερτ ήξερε τι επρόκειτο να κάνει ο φίλος του: θα πήγαινε στην Τριανταφυλλιά και θα τα έκανε όλα λαμπόγυαλο, προκειμένου να σώσει την καλή του.
Φυσικά, δε θα κατάφερνε να τη σώσει. Η Τριανταφυλλιά ήταν ένας τόπος αφιλόξενος, χαώδης, γεμάτος κινδύνους: αγκάθια που παλούκωναν, σαλιγκάρια που έλιωναν με το βάρος τους, αέρας γεμάτος δηλητήριο από τα φυτοφάρμακα και τα ζιζανιοκτόνα...
Ο Χιούμπερτ ήταν χαμένος και ο Χέρμπερτ το το ήξερε. Ωστόσο, δεν μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα πόδια, γιατί δε θα έχανε μόνο το φίλο του αλλά και το οργανικό του γάλα. Οπότε, αποφάσισε να δράσει.

Δυο λεπτά αργότερα βρισκόταν στον κεντρικό θάλαμο της Μυρμηγκότρυπας, εκεί που ξεκινούσαν όλα τα μικροσκοπικά τούνελ που οδηγούσαν στις αποθήκες, στα εργατικά μπλοκ των εργατών και στα διαμερίσματα των κηφήνων.
“ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΟΟΣ!!!”φώναξε με όλη του τη δύναμη.
Και τότε συνέβη κάτι θαυμάσιο, κάτι μεγαλειώδες: μέσα σε λίγες στιγμές ξεχύθηκαν από τα τούνελ δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες ζευγάρια κεραίες. Όλος ο πληθυσμός της Μυρμηγκότρυπας συγκεντρώθηκε στον θάλαμο, όλοι σε ετοιμότητα, εργάτες, εργάτριες, κηφήνες, παιδιά. Μέχρι και ο Ανρί βγήκε, φορώντας ακόμη την ποδιά του σεφ.
“Αδελφοί, αδελφές!” είπε ο Χέρμπερτ. “Ένας αδελφός μας διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο! Αυτή τη στιγμή κατευθύνεται στην Τριανταφυλλιά, για να φέρει πίσω το χαμένο κοπάδι αφίδων!”
“Στα τέτοια μας”, ακούστηκε μια φωνή από το πλήθος.
“Κι εμάς τι μας νοιάζει;” ακούστηκε μια δεύτερη.
“Μας έχετε πρήξει με τις αφίδες σας, μαλάκες κηφήνες!” είπε κάποιος άλλος.
Αυτό δεν ήταν καλό για τον Χέρμπερτ. Από την αντίδρασή τους καταλάβαινε ότι κανείς δε θα έπαιρνε το όργανο εξαγωγής των σωματικών εκκρίσεών του για να τρέξει σε ένα επικίνδυνο μέρος και να συμμετάσχει σε μια ακόμη πιο επικίνδυνη, σχεδόν ανέλπιδη αποστολή, από την οποία δε θα κέρδιζε τίποτα. Έπρεπε να τους κινητοποιήσει τώρα, πριν να είναι πολύ αργά. Ήδη κάποιοι είχαν αρχίσει να απομακρύνονται.

“Σταθείτε, αδελφοί!” αναφώνησε. “Δεν είναι μόνο οι αφίδες! Οι πληροφορίες μου λένε ότι χτες το βράδυ ένας Άνθρωπος έφαγε κοντά στην Τριανταφυλλιά μια τυρόπιτα!”
“Τυρόπιτα;” ακούστηκε μια φωνή από το πλήθος.
“Άκουσα καλά; Είπε τυρόπιτα;” ακούστηκε μια δεύτερη.
“ΕΦΟΔΟΣ!” φώναξε όλος ο πληθυσμός της Μυρμηγκότρυπας εν χορώ.
Και όρμησαν προς την έξοδο, γρήγορα, λυσσασμένα, χιλιάδες εξάδες πόδια, πολτοποιώντας στο πέρασμά τους τον Χέρμπερτ, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο καμαρώνοντας για τη δύναμη της πειθούς του, πριν προλάβει να μάθει τι μπορεί να καταφέρει η δύναμη του όχλου.

Η μυρμηγκόμαζα έφτασε στην τριανταφυλλιά σε χρόνο ρεκόρ, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε ίχνος τυρόπιτας.
Τότε είδαν τα αποκεφαλισμένα και ακρωτηριασμένα πτώματα των αφίδων.
Τότε μύρισαν την βρωμερή αποφορά του σάπιου οργανικού γάλακτος.
Τότε αντίκρυσαν τις πασχαλίτσες.
Και η ματιά τους,, γεμάτη μίσος και δίψα για θάνατο, έπεσε πάνω τους.

Η σφαγή που ακολούθησε, γεμίζοντας την Τριανταφυλλιά ξεκοιλιασμένα μυρμήγκια και μισοπεθαμένες πασχαλίτσες, δεν έγινε χωρίς αιτία: Τα μυρμήγκια Lasius Flavus, εκτός από σπόρους και ψίχουλα, τρέφονται και με το γάλα της αφίδας, ήτοι τις εκκρίσεις που βγάζει αφού τραφεί λιμάζοντας τα φύλλα των θάμνων και των λαχανικών. Η αφίδα, με τη σειρά της, αποτελεί πρώτης τάξεως μεζέ για τη συμπαθή πασχαλίτσα, η οποία, κυνηγώντας την αφίδα, προστατεύει τον κήπο. Έτσι, η παρουσία της πασχαλίτσας στον κήπο αποτελεί ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά εντομοκτόνα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο σαστισμένος καλλιεργητής.
Έτσι, τουλάχιστον, τα εξήγησε η Κατερίνα στην Ελένη, καθώς έσκυβαν συνεπαρμένες και αηδιασμένες μαζί πάνω από την Τριανταφυλλιά, τρώγοντας τη φρέσκια τυρόπιτα που μόλις είχαν βγάλει από το φούρνο.
“Για να καταλάβω” είπε η Ελένη. “Για να μην έχει η τριανταφυλλιά μου προβλήματα, πρέπει να απαλλαγώ από τις αφίδες. Για να απαλλαγώ από τις αφίδες, πρέπει να έχω πασχαλίτσες. Και για να απαλλαγώ από τις αφίδες και να έχω πασχαλίτσες, δεν πρέπει να έχω μυρμήγκια. Σωστά;”
“Κάπως έτσι”, συμφώνησε η Κατερίνα. “Οπότε, για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, βρες τη μυρμηγκοφωλιά και ψέκασέ την.”

Αυτός ήταν ο λόγος που ο Χιούμπερτ και η Λόρι δεν βρήκαν ψυχή μέσα στη φωλιά, όταν επέστρεψαν, τρεις μέρες μετά. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν το νεκρό σώμα της Βασίλισσας, που στόλιζε τα διαμερίσματά Της με μια πρωτοφανή μπόχα και δυσωδία.
“Τι στο καλό έγινε εδώ πέρα;” αναρωτήθηκε φωναχτά η Λόρι, κλείνοντας με το πρώτο δεξί της ποδαράκι την κεραία της, που σε ανθρώπινα δεδομένα αντιστοιχεί στη δική μας μύτη.
“Δεν ξέρω και δε με νοιάζει”, είπε ο Χιούμπερτ αποφασιστικά, σκαρφαλώνοντας στον άψυχο λόφο που κάποτε ήταν η Βασίλισσα. “Από τη στιγμή που σε βρήκα να κοιμάσαι σε εκείνο το λαχανόφυλλο και πήγε η καρδιά μου στη θέση της, το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι να μη σε χάσω ποτέ ξανά.”
“Αχ, αγάπη μου!” αναφώνησε η Λόρι συγκινημένη, σκουπίζοντας ένα δάκρυ που κυλούσε στο πρόσωπό της με το δεύτερο μπροστινό δεξί της ποδαράκι. “Υπόσχομαι να μη σε ξαναβάλω ποτέ σε τέτοια αγωνία!”
“Μα και σένα, βρε παιδάκι μου, πώς σου ήρθε κι αντί για την Τριανταφυλλιά πήγες τις αφίδες στο λαχανόκηπο; Πάλι καλά που σε είχε δει εκείνη η μέλισσα και μου είπε πού πήγες, και δεν έτρεχα τσάμπα αλλού γι' αλλού.”
“Ε, είχα βαρεθεί να πηγαίνω συνέχεια στο ίδιο μέρος”, έκανε η Λόρι τσαχπίνικα, οδηγώντας τις αφίδες της στη φάρμα.
Λίγα λεπτά αργότερα, ο Χιούμπερτ γλιστρούσε κοντά της.
“Τι λες, θέλεις να γίνεις η βασίλισσά μου;” την ρώτησε με λαχτάρα. Στο πρώτο ζευγάρι των ποδιών του άστραφτε το χρυσό στέμμα της Βασίλισσας.
“Αμέ!” απάντησε η Λόρι. “Αρκεί να μη με κακομάθεις. Δε θέλω να παχύνω!”
“Πίστεψέ με, ούτε εγώ το θέλω”, είπε μισοαστεία, μισοσοβαρά ο Χιούμπερτ, κι έπλεξε τα ποδαράκια της στα δικά του για τελευταία φορά σ'αυτή την ιστορία..
The killing goes on!
© 2009 - 2024 ThePookaWay
Comments4
Join the community to add your comment. Already a deviant? Log In
Nihilio's avatar
Τα έσπασε